We spreken in dit geval over restauraties die indirect vervaardigd worden, dit wil zeggen dat er een labo-fase aan te pas komt.
De indicatie kan verschillen:
- esthetiek: adhv facings en/of kronen kunnen we de glimlach van een patient verbeteren. Bij uitgebreide behandelingen maken we gebruik van het concept ”smile-design”: we verzamelen informatie met klinische foto’s, rx-foto’s, modellen…en proberen zo een verbeterde versie van de bestaande situatie te tonen aan de patient. Tegelijkertijd krijgt de patient een kostenraming. Als de patient kiest voor deze behandeling, volgt een planning.
- Verstevigen van zwakke tanden: “cracked teeth” of gebarsten tanden is een begrip geworden in de tandheelkunde. Het gaat vaak om zwaar gevulde en/of ontzenuwde tanden. Door ze te omvatten dmv een kroon, verstevigen we deze tanden en hopen we hun levensduur te verlengen.
- Vervangen van ontbrekende tanden: als een tand dan toch verloren gaat , kan hij eventueel vervangen worden door een brug, op voorwaarde dat de pijlers stevig genoeg zijn. Als we merken dat de buurtanden die moeten dienen als steun voor de brug, te zwak zijn of helemaal gaaf zijn, kiezen we voor een implantaat.
Welke materialen?
Qua materiaalkeuze is er de laatste jaren een enorme evolutie en dit stopt niet.
We kiezen voor biocompatibele materialen, dwz lichaamsvriendelijk. Vooral titanium en zirconia krijgen de voorkeur. Bij contructies op implantaten, waarbij de esthetiek niet heel belangrijk is, krijgt titanium de voorkeur. Op dit titanium wordt porselein gebakken.
Als de esthetiek een rol speelt, kiezen we voor metaalvrije restauraties, bijvoorbeeld zirconia, al dan niet met porselein bedekt.
Maar er is veel keuze en elk geval bekijken we individueel. Dat zal ook de kostprijs bepalen.